Τενοντοελυτρίτιδα De Quervain
Σύνδρομο De Quervain
Το σύνδρομο De Quervain ή Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα De Quervain πρόκειται για σύνδρομο υπέρχρησης που προσβάλει τους τένοντες του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος των εκτεινόντων, συγκεκριμένα τον μακρό απαγωγό του αντίχειρα και τον βραχύ εκτείνοντα του αντίχειρα. Εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες ηλικίας 30-50 ετών. Ο μηχανισμός της βλάβης αφορά τους τένοντες του πρώτου διαμερίσματος οι οποίοι καθώς περνούν υπό τον ραχιαίο εγκάρσιο σύνδεσμο (retinaculum), φλεγμαίνουν και παχύνονται (ίνωση) λόγω συνεχών μικροτραυματισμών που οφείλονται σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις απαγωγής και έκτασης του αντίχειρα. Έτσι η φυσιολογική κίνηση των τενόντων επηρεάζεται καθώς εκτός από τη φλεγμονή στους τένοντες, γίνονται οιδηματώδη και τα έλυτρα με αποτέλεσμα να μην κινούνται ελεύθερα οι τένοντες μέσα σε αυτά. Πρόσφατα, έρευνες κατέδειξαν γραμμική συσχέτιση μεταξύ εμφάνισης της βλάβης και χρήσης των κινητών τηλεφώνων (smartphones).
Διάγνωση Συνδρόμου De Quervain
Η δίαγνωση βασίζεται στην κλινική εικόνα. Κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην στυλοειδή απόφυση της κερκίδας που μπορεί να συνοδεύεται από οίδημα. Κλινικά, αναπαράγεται με το Finkelsteintest (ωλένια απόκλιση του καρπού με τον αντίχειρα σε κάμψη και ενώ να συγκρατείται από τα τέσσερα δάκτυλα).
Θεραπεία Συνδρόμου De Quervain
Η θεραπευτική αντιμετώπιση αρχικά είναι συντηρητική και περιλαμβάνει ακινητοποίηση του αντίχειρα με νάρθηκα σε μέση θέση, σε συνδυασμό με έγχυση κορτικοειδών, ΜΣΑΦ και φυσικοθεραπεία με τη χρήση θεραπευτικών υπερήχωνκαι lasers. Η παραμονή των συμπτωμάτων μετά την ολοκλήρωση της συντηρητικής θεραπείας, είναι ένδειξη χειρουργικής αποκατάστασης. Το χειρουργείο γίνεται με τοπική αναισθησία και εκτελείται απελευθέρωση του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος. Η αποκατάσταση είναι άμεση, και ο ασθενής επιστρέφει στην εργασία του μετά την αφαίρεση ραμμάτων (10-14 ημέρες).